TEATR KAMILA MAĆKOWIAKA

Założenie Fundacji Kamila Maćkowiaka

Fundacja Kamila Maćkowiaka jest organizacją pozarządową i powstała we wrześniu 2010 roku z myślą o stworzeniu i prowadzeniu Sceny Teatralnej w Łodzi.

Celem statutowym Fundacji jest realizowanie i wspieranie wydarzeń kulturalnych, propagowanie aktywnego uczestnictwa w kulturze, realizacja własnych projektów teatralnych, a także promocja teatru oraz aktywizacja młodych twórców.

Tańczyć rzeczy straszne

W listopadzie 2011 spektakl „Niżyński” był jedynym polskim akcentem podczas prestiżowego międzynarodowego festiwalu „Spotkania z Meyerholdem”. Prezentacja spektaklu „Niżyński” wpisana była do programu promocji kultury polskiej za granicą w ramach Polskiej Prezydencji w Unii Europejskiej.

Przedstawieniom towarzyszyła specjalnie na tę okazję przygotowana wystawa fotograficzna, inspirowana spektaklem „Niżyński”, zatytułowana „TAŃCZYĆ RZECZY STRASZNE” autorstwa młodego artysty – fotografika Bartosza Wojciechowskiego.

• kwiecień – Fundacja Kamila Maćkowiaka wprowadza się na Sienkiewicza 55 w Łodzi

• 26/27 października – inauguracja Teatru Kamila Maćkowiaka: premiera spektaklu „Diva Show” w AOIA

• 12/13 marca – warszawska premiera „Niżyńskiego” w Teatrze Polskim
• 17 czerwca – w AOIA odbywa się premiera pełnometrażowego dokumentu „Projekt DIVA” (reż. Yoycik Group)
• 29/30 listopada – premiera monodramu „Amok” (scenariusz/reżyseria/wykonanie: Kamil Maćkowiak
• 31 grudnia – premiera „Ławeczki na Piotrkowskiej” (reż. Kamil Maćkowiak) w AOIA
• Nagroda ZASP im. Leona Schillera dla Kamila Maćkowiaka jako Twórcy Sezonu
• I miejsce w plebiscycie „Plastry Kultury” w kategorii „Spektakl teatralny roku” dla „Diva Show”

• Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Monodramów WROSTJA za spektakl „Diva Show” (2015)
• 19 lutego 2016 – premiera monodramu Kamila Maćkowiaka „Wraki” na pokazie mistrzowskim podczas 37. Biesiady Teatralnej w Horyńcu Zdroju
• 29/30 października 2016 – premiera spektaklu „Wywiad” (reż. Waldemar Zawodziński) z Karoliną Sawką i Pawłem Ciołkoszem w rolach głównych
• 18 listopada 2017– premiera spektaklu „Cudowna terapia” (reż. Waldemar Zawodziński) z Patrycją Soliman, Mariuszem Słupińskim i Kamilem Maćkowiakiem w rolach głównych

• 21/22 lutego – premiera telewizyjnej realizacji spektaklu „Niżyński” w Teatrze Nowym w Łodzi
• „Cudowna terapia” na plenerowej scenie „Teatralnego Pasażu Róży” (ŁCW/AOIA)
• 24/25 listopada – premiera spektaklu „50 słów” (reż. Waldemar Zawodziński) z Katarzyną Cynke i Kamilem Maćkowiakiem w rolach głównych
• 31 grudnia – repremiera spektaklu „Totalnie szczęśliwi” (reż. Jacek Filipiak) w AOIA

• Pierwszy numer „Kulturalnika Łódzkiego” – autorskiej gazety wydawanej przez Fundację Kamila Maćkowiaka
• 19 października – premiera spektaklu „Wigilia” (reż. Waldemar Zawodziński) z Mileną Lisiecką i Kamilem Maćkowiakiem w rolach głównych

• 18/19.01.2020 – premiera spektaklu „Śmierć i dziewczyna” (reż. Waldemar Zawodziński) z Jowitą Budnik, Mariuszem Słupińskim i Kamilem Maćkowiakiem w rolach głównych – INAUGURACJA SCENY MONOPOLIS
• 3/4 października – premiera spektaklu „Klaus – obsesja miłości” (scenariusz/reżyseria/wykonanie: Kamil Maćkowiak)

• 9/10 października – premiera spektaklu „Idiota” (reż. Waldemar Zawodziński) z Agnieszką Skrzypczak i Kamilem Maćkowiakiem w rolach głównych
• 20 listopada – premiera spektaklu „Zombi” (reż. Waldemar Zawodziński) z Mateuszem Rzeźniczakiem, Karolem Puciatym i Kamilem Maćkowiakiem w rolach głównych
• Plaster Kultury dla Najlepszego spektaklu 2020 roku za „Klausa – obsesję miłości”
• Wiosło Kultury w kategorii „Wydarzenie w 2020 roku” za spektakl „Klaus – obsesja miłości” oraz „Śmierć i dziewczyna”

• 29 stycznia – inauguracja sceny Teatru Kamila Maćkowiaka w Centrum Dialogu
• 9/10 lipca – przedpremiera spektaklu „Mężczyzna z różowym trójkątem” (scenariusz/reżyseria/wykonanie: Kamil Maćkowiak)
• 5/6 listopada – repremiera spektaklu „50 słów” (reż. Waldemar Zawodziński) z Marią Seweryn i Kamilem Maćkowiakiem w rolach głównych
• Nagroda Jury Młodych XXI Ogólnopolskiego Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” (Zabrze 2022) dla Waldemara Zawodzińskiego za scenografię do spektaklu „Mężczyzna z różowym trójkątem”

• 18/19 lutego – premiera spektaklu „Mężczyzna z różowym trójkątem”
• Nagroda Publiczności na XVI Katowickim Karnawale Komedii za spektakl „Cudowna terapia”
• premiera spektaklu „Niżyński” na platformie Dramox

Cenimy wasz teatr za wiele rzeczy. Za to, że Kamil współgra z widzami, żywo na nich reaguje, prowadzi z nimi dialog i ma świetny kontakt. Kiedy jesteśmy na widowni, za każdym razem mamy wrażenie, że część sztuki jest tworzona w trakcie spektaklu, że jej treść jest wręcz na bieżąco zmieniana i aktualizowana pod przybyłą danego dnia do teatru publiczność, która za każdym razem przecież jest inna. Pokazało nam choćby to wielokrotne bycie na „Diva Show”. Ale w Teatrze Kamila Maćkowiaka jest też wyjątkowa atmosfera, teatralna chemia między widzem a aktorem.

Z okazji jubileuszu życzymy Wam następnego dziesięciolecia, i następnego, i następnego… i żeby ta wspaniała historia toczyła się nieustająco dalej.

Wasz teatr jest zawsze blisko widza. Kamil po spektaklu nigdy nie zostawia widowni samej, zawsze do niej wychodzi, przemawia, to jest wyjątkowe. Na wasze spektakle idzie się oglądać nie gwiazdę, ale artystę, wspaniałego i autentycznego człowieka. Poruszacie ważne tematy, bardzo trudne, dotykacie tematów tabu, o których się nie mówi i które nie są oczywiste i czarno-białe.

Życzymy Wam, żebyście dalej trwali i coraz większej ilości oddanych widzów, z otwartą głową, żeby to, co robicie, dalej się tak pięknie niosło w świat. 

Teatr Kamila Maćkowiaka to grupa pasjonatów, ludzi dotkniętych sztuką zgromadzonych wokół twórcy. Kamil ma tę fantastyczną cechę artysty – bardzo potrzebną w tym zawodzie – że ma osobowość, która powoduje, że od dekady tworzy teatr nieinstytucjonalny. Pokazał, że można nie mieć własnej sceny, dachu nad głową, dotacji – i robić teatr. Reflektory w tym miejscu zwrócone są na widza. Wiecie, że życzę wam wszystkiego najlepszego, bo trochę życzę też tego sobie.

Życzę, żeby widzów świadomie wybierających wasz teatr było coraz więcej, żebyście znaleźli swój dom, żebyście także nadal tworzyli z nas, widzów, wspólnotę, bo w czasach, kiedy łączyć ludzi jest bardzo trudno, wam się to udało. 

Kiedy idziemy do teatru, staramy się zapominać o tym wszystkim, co nas otacza i o tym bardzo smutnym, złym świecie, który jest wkoło nas. Na spektakl idziemy, żeby się oderwać, żeby czuć się inaczej, wyjątkowo, a u Was czujemy się jak w drugim domu.

Życzymy Wam zawsze pełnych sal, a także samych pozytywnych widzów. Wszystkiego, czego sobie życzycie.

W teatrze szukam żywego kontaktu ze sztuką przez duże „S”. Emocji, które sprawiają, że o obejrzanej sztuce myślę długo po tym, jak wyjdę z teatru – emocji i pozytywnych, i takich, które nie są łatwe. Spośród innych teatrów Teatr Kamila Maćkowiaka wyróżnia to, że widz nie jest anonimowy.

Życzę wam, aby wasz teatr po prostu był, trwał, a last but not least – nowej siedziby, aczkolwiek gdzie by to nie było, jestem pewna, że znajdę tam swoje miejsce.

Tym, co was wyróżnia, jest energia, która bije od osób pracujących w Teatrze Kamila Maćkowiaka. To są ludzie z pasją i z przyjemnością się z nimi przebywa.

Z okazji dziesięciolecia życzę Wam dalszego rozwoju, dalszego przełamywania barier widz-aktor – to fantastyczne uczucie mieć bezpośredni kontakt zarówno z pracownikami Fundacji, jak i samym Kamilem. Życzę wam także wytrwałości w tych trudnych czasach, które wcale nie rozpieszczają instytucji kultury – szczególnie prywatnych. 

W teatrze poszukujemy czegoś, co zostanie z nami na dłużej. Pewnych przeżyć i lekcji do wyciągnięcia – w każdym spektaklu jest coś, co jest częścią naszego życia, nawet jedna, krótka sekunda jest odtworzeniem emocji, które w sobie mamy, zatem wychodzimy z pewnymi przemyśleniami dotyczącymi nas samych, naszego podejścia do ludzi i do świata.

Życzymy Wam, żebyście zawsze tworzyli tę społeczność, a także ludzi w środku, którzy odzwierciedlają to piękno, bycie sobą i naturalność, których w dzisiejszym świecie social-mediów brakuje.

Teatr Kamila Maćkowiaka wyróżnia przede wszystkim otwartość. To, że nie traktujecie widzów jak klientów, tylko dajecie im możliwość kontaktu, rozmowy, dotknięcia kawałka spektaklu, kawałka aktora. To jest właśnie to uczucie, to „coś” w brzuchu, co mówi ci: to jest TEN teatr, to jest ten teatr, który kochasz.

Z okazji dziesięciolecia życzę wam kolejnych stu lat, jeszcze fajniejszych spektakli, świetnych i oddanych widzów, pełnego otwarcia serducha.